مجله دنیای امروز
(برای خرید لباسها روی عکسها کلیک کنید)
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
کافه ای دنج در کوچه ای خلوت. جایی نه چندان بزرگ اما دلنشین. بهاره رهنما این روزها ترجیح می دهد به جای بازی کردن در فیلم و سریال، کنج کافه اش بنشیند.
بهاره رهنما از خیلی وقت پیش ها دوست داشت کاری به جز سینما و تئاتر برای خودش راه بیندازد و چون قسمتی از زندگی روزانه خودش را به نویسندگی اختصاص داده بود دنبال محیطی آرام و دنج می گشت که علاوه بر ایجاد آرامش، بتواند از آنجا برای نوشته هایش الهام بگیرد. برای همین به این فکر افتاد که کافه رستورانی کلاسیک در یک کوچه دنج و خلوت به اتفاق چند نفر از دوستانش راه بیندازد. «این محیط برای من آرامش می آورد و در عین حال پر از جذابیت است چون می توانم در اینجا رفت و آمد آدم ها را ببینم و با آنها معاشرت کنم. البته کافه داری، کار سنگینی است. آن هم از این بابت که آدم باید حواسش به نظم و انضباطی باشد که این مکان به آن نیاز دارد.»
بهاره رهنما از ابتدای کار تمام هزینه های لازم برای راه اندازی چنین کافه رستورانی را نداشت و البته مشغله های زیادش هم اجازه نمی داد تا به تنهایی به امور کافه رسیدگی کند، برای همین با چند نفر از دوستانش شریک شد تا کافه شان را با کمک هم راه اندازی کنند:«چند نفر از دوستانم و یکی از اقوام دور به من پیشنهاد دادند تا یک رستوران افتتاح کنیم، قبل از اینکه این پیشنهاد را اجرایی کنم، دو ماه فکر کردم و طی چند جلسه به این دوستان ملحق شدم.
البته بخش اعظم سهام و رسیدگی به اینجا بر دوش دوستانم است و من بیشتر در قسمت ثبت لوگو و نمایندگی گرفتن در شهرستان ها به عنوان موسس یک کافه فرهنگی فعالیت می کنم. کافه ای که در آن جشن کتاب برگزار می کنیم و سعی می کنیم ماهی یک بار میزبان چهره های ادبی و فرهنگی باشیم و ارتباطات مردم را گسترش بدهیم.»
کافه رستورانی که خانم رهنما مدیریتش را برعهده دارد، مثل یک خانه چوبی وسط کوچه واقع شده و از لحاظ موقعیتی چشم رهگذران را به خود خیره می کندو همین خیره کننده بودن باعث شده نظر بهاره رهنما به آن جلب شود:«یکی از نکاتی که برای من خیلی جالب بود همین محیط کوچک کافه است. محیط های کوچک راحت تر اداره می شوند و صمیمیت بیشتری به کسی که در آنجاست انتقال می دهد.
برای همین، اینجا به دلم نشست و ارتباط خوبی با مردم برقرار کردم. البته اینجا هنوز کامل نشده، قرار است که روی موسیقی داخل کافه کارهای زیادی انجام بدهیم و به شکل خاصی از موسیقی در آن برسیم. منوی آن هم تغییرات زیادی می کند. در کار کافه داری، علاوه بر دیزاین زیبا، موسیقی و منوی غذا یا نوشیدنی های گرم و سرد از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند.»
بهاره رهنما خودش یکی از مشتریان پر و پا قرص گالری های عکس و نقاشی است، برای همین هم در این کافه رستوران دست به کار جالبی زده که استفاده از تابلوهای متغیر روی دیوار است. او هر ماه از هنرمند جوانی که کارهای قابل توجهی ارائه داده کارهایش را می گیرد و روی دیوار کافه رستوران نصب می کند و قیمتش را هم زیر آن می نویسد تا هر کسی تمایل داشت آن را خریداری کند. سود این کار هم به نفع بچه هایی است که درگیر بیماری های خاص هستند.
«ماه قبل تابلوهایی که روی دیوار نصب شد، به نفع بچه های هموفیلی بود که تا الان شش تا از آنها به فروش رفته است. همین موضوع، کافه ما را از دیگر کافه ها متمایز کرده است. اگر کافه داری بتواند از این مدل کارها انجام بدهد قطعا مشتریان بیشتری جذب می کند و این خلاقیت ها در رونق کارش موثر است. البته ما به جز این کار، کارهای جالب دیگری هم انجام داده ایم برای مثال روزهای چهارشنبه غذاها و خوراکی های کافه رستوران ما برای بانوانی که می آیند نصف قیمت است و همین مسئله به تعداد مشتریان ما اضافه کرده است.»
بهاره رهنما به عنوان یک هنرمند و البته یک کافه دار دوست دارد مشتریانش با روی خوش، تمیزی کافه و عطر و طعم های خوب مواجه شوند برای همین در ارتباط با مشتریان شبیه آدم معروف های دیگر برای خودش مرز خاصی قائل نمی شود:«من دوست ندارم دور از دسترس باشم و شیوه زندگی ام در این 25 سالی که در سینما و تلویزیون فعالیت می کنم به گونه ای بوده که هیچوقت بین من و مردم فاصله ای به وجود نیامده چون در دل اجتماع و در دل اتفاق ها بودن، بیشتر با روحیه ام سازگار است. مردم بیشتر اینجا می آیند تا مرا ببینند و ببینند یک بازیگر چطور می تواند رستورانی را اداره کند. برایشان جالب است من را در این قالب ببینند.
من به عنوان کافه دار سعی می کنم وارد حریم خصوصی مشتریانم نشوم و برای سرکشی کردن به حرف های آنها از بهانه هایی مثل «غذا چطور بود»، «راضی بودین» و.. استفاده نمی کنم. اما در کنار این با مردمی که دوست دارند با من حرف بزنند، سوال بپرسند، عکس بگیرند و... حتما عکس می گیرم و سعی می کنم اجازه ندهم مشکلی پیش بیاید.»
موضوع جالب توجه دیگر در کافه رستوران بهاره رهنما این است که اینجا اتاق فکر دارد و همه کسانی که در این مجموعه همکاری دارند هر از چند گاهی دور هم جمع می شوند تا در مورد اداره این مکان و حتی خوشامدگویی با هم صحبت کنند.در این اتاق آدم های هنرمندی شبیه بهرام رادان و سحر دولتشاهی هم مشاوره داده اند.
بهاره رهنما می گوید در هر کاری، جلسات هفتگی و صحبت کردن باعث موفقیت می شود. آنها اسم این کافه را هم زمانی پیدا کردند که در اتاق فکرشان در حال بحث و تبادل نظر بودند:«گوزن؛ اسم تک و خوش آهنگی به نظرمان آمد. اسمی که می شد آن را به عنوان یک لوگوی جذاب معرفی کرد. علاوه بر آن، گوزن نماد سلامتی و سبزی طبیعت است و دست بازاریاب را برای تبلیغات باز می گذارد.»
بهاره رهنما و دوستانش دوست دارند گوزن را به شهرستان های دیگر هم ببرند. آنها این سفر را از شهرهای کرمانشاه و شیراز شروع کرده اند و راه طولانی را در پیش دارند:«می خواهیم کارمان را گسترش دهیم و به نظر من کافه و رستوران اگر در شهرها و مناطق مختلف شعبه داشته باشند، خیلی موفق تر است. در همین راستا اگر کسی بخواهد با ما همکاری کند می پذیریم و با هم شعبه های مختلف چه در تهران و چه در شهرستان ها، راه اندازی خواهیم کرد.
این روزها ما سرمایه لازم و امکاناتش را نداریم تا بتوانیم در تهران باز هم شعبه بزنیم. چیزی که بیشتر راغب هستیم نمایندگی در شهرستان هاست چون باعث می شود پاتوق فرهنگی در شهرستان ها ایجاد شود و علاوه بر آن برای ما هم خیلی هزینه بردار نیست.»
کد را وارد نمایید:
RSS